ျပည္နယ္အစုိးရ

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ေတြရဲ ႔ ပထမဦးဆံုး အစည္းအေဝးပြဲေတြကို ဇန္နဝါရီလ (၃၁) ရက္ေန႔မွာ စတင္ျမင္ေတြ႔ၾကရပါမယ္။ စစ္တပ္ကခန္႔အပ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြစာရင္းကုိလည္း စစ္အစိုးရက ေၾကညာထားခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ျမင္ေတြ႔ၾကရမယ့္ လႊတ္ေတာ္ (၃) ရပ္ထဲမွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ အေရးပါဆံုးျဖစ္တဲ့ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အခင္းအက်င္းနဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခအေနေတြကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ခ်င္းျပည္နယ္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္နယ္ အစိုးရ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ေရး အလားအလာအေၾကာင္း

၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ပုဒ္မ ၂၆၁ အရဆုိလို႔ရွိရင္ ခ်င္း ျပည္နယ္မွာ ခ်င္းျပည္နယ္ရဲ ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာမယ့္လူက ခ်င္းျပည္နယ္အမတ္ထဲကလူတေယာက္ ေယာက္ပဲ ျဖစ္ရမယ္။

စစ္တပ္က ခန္႔အပ္ထားတဲ့အမတ္ေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံထားရတဲ့ လူေတြ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာဖို႔ မရွိဘူးေပါ့။

စစ္တပ္က ခန္႔အပ္ထားတဲ့လူေတြက ေရြးခ်ယ္ခံထားရတဲ့လူေတြ မျဖစ္ေပမဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္အတြက္ ဒီမေန႔က ထုတ္ျပန္လိုက္တဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ အတြက္ စစ္တပ္ကခန္႔အပ္လိုက္တဲ့ လူ ၆ ေယာက္ ကလည္း ျပည္သူေတြေရြးထားတဲ့ လူေတြနဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္ေန တယ္။ အဲဒီေတာ့ ပုဒ္မ ၂၆၁ (ခ) (၁ နဲ႔ ၂) အရ သမၼတက ခ်င္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္က ခ်င္းျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အတြက္ အမ်ားသေဘာတူ ထားတဲ့သူေတြကို ခန္႔ရမယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီလုိ အေနအထားမွာ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားႀကီးေပၚလာတယ္။

ဥပမာ ႀကံခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက ခ်င္းျပည္နယ္မွာ (၇) ေနရာရထားတယ္။ တပ္မေတာ္က ခန္႔ထားတဲ့ လူက (၆) ေယာက္ရထားတယ္။ သူတို႔ ႏွစ္ခုေပါင္းလိုက္လို႔ရွိရင္ (၁၃) ေနရာရတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ Chin Progressive Party နဲ႔ Chin National Party တို႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့ သူတုိ႔မွာ အားလံုးက (၁၁) ေနရာ ရတယ္။ ဆိုေတာ့ (၁၁) နဲ႔ ဟုိဘက္က (၁၃) တို႔မွာ အမ်ားသေဘာတူတဲ့လူဟာ ေနာက္လာမယ့္ (၅) နွစ္အတြက္ ခ်င္းျပည္နယ္ဝန္ႀကီး ျဖစ္ရမယ္။

ဒီေနရာမွာလည္း က်ေနာ္တုိ႔က အထူးသျဖင့္ ခ်င္းျပည္နယ္အေၾကာင္း ေျပာ ေနရတာက ျပည္နယ္တခုတည္းကိုပဲ ဦးစားေပးၾကည့္ၿပီး ေယဘုယ်အေျခအေနကို ျမင္သာထင္သာ ေအာင္ ေဆြးေႏြးၾကည့္တာပါ။ ဒီေနရာမွာ ေစာေစာကေျပာသလို ေဒါက္တာအင္ဒ႐ူး ေျပာသလို အခု ပထမဦးဆံုး အေနအထားအရ ခ်င္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မွာ စုစုေပါင္း (၂၄) ေနရာ ရွိတဲ့အထဲမွာ ကြဲေန တာက (၁၁) နဲ႔ (၁၃) - အထူးသျဖင့္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ စစ္တပ္က ခန္႔အပ္တဲ့အမတ္ေတြက ပူးေပါင္း ၿပီးလုပ္ေဆာင္ၾကမယ္ ဆိုတာကို သံသယျဖစ္စရာ မရွိဘူး။ အဲဒါဆုိရင္ ဘယ္သူေတြ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ လာစရာ ရွိလာမလဲ။

ႀက့ံခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ တပ္မေတာ္က ခန္႔အပ္ လိုက္တဲ့ (၆) ေယာက္နဲ႔ေပါင္းၿပီးေတာ့ (၁၃) က သေဘာတူလို႔ရွိရင္ ဥပမာျဖစ္ႏုိင္္ေျခက တခုရွိပါ တယ္။ ပထမ ႀက့ံခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကေန အႏိုင္ရသြားတဲ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ဘုန္းလိႈ္င္ ျဖစ္မလား။ ဒါမွမဟုတ္လို႔ ရွိရင္ အခု တပ္မေတာ္ကေန ခ်င္းျပည္နယ္အတြက္ ခန္႔လိုက္ထဲက အႀကီးဆံုးရာထူး အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မႉးႀကီးေဇာ္မင္းဦး ျဖစ္မလား။ ဒါေပမဲ့ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတိုးတက္ေရးပါတီ နဲ႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီတုိ႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ဘက္ကလည္း သူတို႔လုိခ်င္တဲ့လူကို အဆုိတင္သြင္းႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အဆို တင္သြင္းခ်ိန္မွာ ႏွစ္ေနရာမ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္က ယူဆပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ အဲဒီလူ ႏွစ္ေယာက္မွာ တကယ္လို႔ မဲခြဲၾကၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း ၾကားထဲ မဲခြဲတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ (၁၃) ေနရာကို ထိန္းထားတဲ့အဖြဲ႔က ႏိုင္သြားမယ့္ သေဘာလား။

အဲဒီလို ႏိုင္ငံေရးကို (၅) ႏွစ္အတြက္ပဲ တြက္လို႔ရွိရင္ (၁၃) ေနရာကို အႏိုင္ရထားတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ တပ္မေတာ္တို႔ အတူတူလက္တြဲလို႔ရွိရင္ (၁၃) ေနရာ ဘက္ကေန ဥပမာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ဘုန္းလႈိင္ ဒါမွမဟုတ္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေဇာ္မင္းလြင္ တေယာက္ေယာက္ ႏိုင္သြားမယ္။

ဒါေပမဲ့ စဥ္းစားစရာတခ်က္ရွိတာက ဥပမာ မတူပီၿမိဳ ႔နယ္ မဲဆႏၵနယ္ေျမမွာ အႏိုင္ရထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက (၄၅၉၅) မဲနဲ႔ ႏိုင္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်င္းတိုးတက္ေရးပါတီနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအင္အားစုပါတီ ႏွစ္ခုေပါင္းလို႔ ရွိရင္ သူ႔ထက္ မဲပိုရတယ္။ အဲဒီေတာ့ (၅) ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းအထိ ႏိုင္ငံေရးကို ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးတြက္လို႔ရွိရင္ သူတို႔က ဒီအခ်ိန္မွာ ျပည္ေထာင္စုဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ တပ္မေတာ္က ခန္႔လိုက္တဲ့လူထဲက လူကို မဲေပးသင့္သလား၊ မေပးသင့္ ဘူးလား။ ေရရွည္ႏိုင္ငံေရးကို ၾကည့္မလား၊ ငါးႏွစ္ႏိုင္ငံေရးကို ၾကည့္မလားဆိုတာက အေရးႀကီးတယ္။

အဲဒါ ပါတီစံုႏိုင္ငံေရးစံနစ္မွာ မႀကံဳေတြ႔ခဲ့တဲ့ဟာမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- ၿမိဳ ႔နယ္ မဲဆႏၵနယ္ေျမမွာ ၾကည့္ လို႔ရွိရင္ ျပည္ေထာင္စုဖြံၿဖိဳးေရးပါတီက အႏိုင္ရသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခ်င္းတိုးတက္ေရးပါတီနဲ႔ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီၫြတ္ေရးပါတီ ႏွစ္ခုေပါင္းလို႔ ရွိရင္ သူ႔မဲထက္ ပိုမ်ားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေရရွည္ကိုၾကည့္လို႔ရွိရင္ လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ (၅) ႏွစ္အတြက္ မဲေပးတာ မျဖစ္သင့္ဘဲ ေရရွည္အတြက္ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ မဲေပးတာမ်ဳိး ျဖစ္လို႔ရွိရင္ တပ္မေတာ္က တင္သြင္းလိုက္တဲ့ (၆) ေယာက္ထဲကျဖစ္ျဖစ္ ႀက့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးထဲက အႏိုင္ရတဲ့ (၇) ေယာက္ထဲက ျဖစ္ျဖစ္ တေယာက္ေယာက္ကို ခ်င္းျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အတြက္ မဲေပးဖို႔၊ မေပးဖို႔ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္လာတယ္။

အဲဒီေတာ့ ျပည္နယ္ထဲမွာ ျပည္နယ္အစိုးရဖြဲ႔ဖို႔ကိစၥကေရာ ဘယ္လိုျဖစ္လာ မလဲ။ ဒီျပည္နယ္ထဲမွာ ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔ထဲမွာ ဘယ္လိုဝန္ႀကီးဌာနေတြ၊ ဘယ္လို စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြ ျဖစ္လာႏို္င္မလဲ။ အဲဒီလိုေနရာမ်ဳိးေတြမွာ ေနရာယူဖို႔ကိစၥကေရာ လုပ္ပို္င္ခြင့္ရွိတဲ့ ျပည္နယ္အစိုးရ ရာထူးေတြမွာ သက္ဆုိင္ရာခ်င္းအမ်ဳိးသားေတြထဲက ေရြးခ်ယ္ခံထားေပးလိုက္တယ္ဆုိရင္ေကာ လူထုအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥ မဟုတ္ဘူးလား။

အဲဒါ အမ်ားႀကီးျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၂၄၈) မွာ ျပဌာန္းထားတာက ျပည္နယ္အစိုးရဖြဲ႔ ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတဟာ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ခ်င္းျပည္နယ
္ဝန္ႀကီးကို လိုအပ္သလို သတ္မွတ္ႏိုင္တယ္၊ ျပင္ဆင္ ႏိုင္တယ္၊ ျဖည့္စြက္ ႏိုင္တယ္၊ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ခ်င္းျပည္နယ္မွာ အခု ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက (၇) ေယာက္၊ တပ္မေတာ္ (၆) ေယာက္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခ်င္းတိုးတက္ေရး ပါတီ နဲ႔ ခ်င္းအမ်ဳိးသားပါတီ က (၅) ေယာက္စီ။ ေနာက္ CNDP က (၁) ေယာက္ စုစုေပါင္း (၁၁) ေယာက္ အားလံုးေပါင္းၿပီးေတာ့ ေရရွည္ အက်ဳိးကို ၾကည့္လို႔ရွိရင္ သူတုိ႔ဟာ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကပဲ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးကို ကိ္ုင္ထားမယ္ဆိုတာမ်ဳိး မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ တပ္မေတာ္က ခန္႔ထားတဲ့ (၆) ေယာက္ ထဲကပဲ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးကို ျဖည့္ရမယ္ဆိုတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ခ်င္းပါတီေတြျဖစ္တဲ့ (၃) ပါတီျဖစ္တဲ့ (၁၁) ေယာက္ထဲကပဲ ျပည္နယ္ဝန္ႀကီးဌာနေတြကို ကိုင္ရမယ္ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အားလံုး ညိႇႏိႈင္းၿပီးေတာ့ ေရရွည္အတြက္ အတူတကြလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းကို သူတုိ႔ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ သူတုိ႔ေရာက္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္က ယူဆ ပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ သေဘာအားျဖင့္ေတာ့ ဒါက ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္အဆင့္မွာေတာ့ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ ႔ အခြင့္အေရးက ပုိမုိလာတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာလား။

ပိုမုိလာတယ္ဆိုတာကေတာ့ ႏွစ္ခုရွိပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား ေတြ လုိလားေတာင့္တေနတဲ့ အခြင့္အေရးကတခု၊ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရ ျပဌာန္းေပးထားတဲ့ အခြင့္အေရးက တခု။ ဒါေပမဲ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ စစ္အာဏာသိမ္း
ၿပီးကတည္းကေန ဒီေန႔အထိ ၾကည့္လို႔ရွိရင္ (၄၈) ေနာက္ပိုင္းမွာ က်ေနာ္တို႔ အခြင့္အေရးကို က်ေနာ္တုိ႔ လႊတ္ေတာ္ကေန တိုင္းရင္းသားေတြက ပါဝင္ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ရသင့္ရထိုက္တဲ့ အခြင့္အေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုမႈ၊ ဥပေဒျပဳမႈ၊ လုပ္ေဆာင္မႈ ေတြက ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ အေပၚ မူတည္ၿပီး ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ လုပ္ႏိုင္ေျခေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလာတယ္။

အရင္တုန္းက ဘယ္လိုမွ လြန္ခဲ့တဲ့ (၄၈) ႏွစ္လံုးလံုး က်ေနာ္တုိ႔က လုပ္ႏိုင္ေျခမရွိခဲ့ဘူး။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကို တပါတီအာဏာရွင္ျဖစ္ျဖစ္၊ တပ္မေတာ္အာဏာရွင္ျဖစ္ျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္လာတဲ့ ဘဝမွာ ေနလာခဲ့တယ္။ အခုက လုပ္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးရွိတယ္။ လုပ္တတ္သလား၊ မလုပ္တတ္လား ဆိုတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔အေပၚမွာပဲ မူတည္ေနတယ္လို႔ က်ေနာ္က ယူဆပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း ဒီလုိ အခြင့္အေရးရွိတယ္လို႔ ေျပာတာက ေစာလြန္းမေနဘူး လား။ အထူးသျဖင့္ ခ်င္းျပည္နယ္မွာဆုိရင္ လႊတ္ေတာ္ေတာင္ မေခၚရေသးဘူး၊ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ေဆြးေႏြးမႈေတြ က်ေနာ္တုိ႔ မျမင္ရေသးဘူး။

ႏွစ္ခုနဲ႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ေစာလြန္းတယ္ မေစာလြန္းဘူး ဆိုတာက မရွိေသးတဲ့ အခြင့္အေရးထဲမွာ က်ေနာ္အၿမဲတမ္း ေျပာပါတယ္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥေပဒအရ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ေပၚလာၿပီးေတာ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ ျဖစ္လာမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမွာ က်ေနာ့္ အေနနဲ႔ အၿမဲတမ္း အျမတ္လို႔။
၄၈ ႏွစ္လံုးလံုးမရခဲ့တဲ့ အခြင့္အေရးတခုအေနနဲ႔ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ ႔ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းေတြအရ အတိုက္အခံနဲ႔ အာဏာရတဲ့လူနဲ႔ အတိုက္အခံ အင္အားနည္းသည္ျဖစ္ေစ၊ အင္အား ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ။ အာဏာရတဲ့လူ အင္အားႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ အင္အားသိပ္မႀကီးသည္ျဖစ္ေစ အတူ တကြထုိင္ၿပီးေတာ့ တတိုင္းျပည္လံုး။ ဒါမွမဟုတ္ ခ်င္းျပည္နယ္တခု အတိုင္းအတာကို အတူတကြ ေဆြးေႏြးလုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးဆုိတာ (၄၈) ႏွစ္လံုးလံုး မရခဲ့တဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္တယ္။ ဒီ အခြင့္အေရးကို က်ေနာ္တို႔ရတာနဲ႔ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ အသံုးခ်တတ္သလား၊ အသံုး မခ်တတ္သလားဆိုတာ က်ေနာ္တို႔အေပၚမွာပဲ မူတည္လို႔ က်ေနာ္က ယူဆတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥက ေစာလြန္းတယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ့္ အယူအဆမွာေတာ့ ဒီကိစၥ အခြင့္အေရး တရပ္ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။

အခု ခ်င္းျပည္နယ္အျပင္ တျခား ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ ႔ ေဒသနဲ႔ ျပည္နယ္ေတြတခ်ဳိ ႔မွာ ဥပမာအားျဖင့္ ကယားျပည္နယ္တုိ႔လို။ ေနာက္တခုက ရခိုင္ျပည္နယ္ တို႔လုိ အဲဒီမွာ ရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ေရာ ဘယ္လိုႏႈိင္းယွဥ္ သံုးသပ္လုိ႔ ရႏိုင္မလဲ။

ကယားျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲအရ (၁၅) ေနရာရွိတာ အားလံုးက ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက အႏိုင္ရသြားတယ္။ တပ္မေတာ္က အဲဒီျပည္နယ္ေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ထည့္သလဲေတာ့ က်ေနာ္မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဥပမာ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ၾကည့္လို႔ ရွိရင္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက (၁၄) ေနရာရတယ္။ တပ္မေတာ္က (၁၂) ေနရာ ထပ္ျဖည့္တယ္။

သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ ေပါင္းလို႔ရွိရင္ (၂၆) ေနရာ သူတုိ႔ေနရာရတယ္။ အဲဒီမွာ ရခုိင္ RRNP, NDPD, NUP အားလံုးေပါင္းလို႔ရွိရင္ (၂၁) ေနရာ ရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ (၂၁) နဲ႔ (၂၆) ၿပိဳင္ရမယ့္ကိန္း ဆုိတာကေတာ့ သူတို႔ ရခိုင္ျပည္မွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ဘယ္လိုကစားတတ္သလဲ၊ မကစား တတ္ဘူးဆိုတဲ့အေပၚမွာ မူတည္လာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္တယ္။

ဥပမာ ရွမ္းျပည္နယ္မွာဆိုရင္ ႀကံံ့ခုိင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးက (၅၄) ေနရာ၊ တပ္မေတာ္က (၃၆) ေနရာ အားလံုးက (၉၀) ေနရာ ရတယ္။ က်န္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ တပ္မေတာ္ မဟုတ္တဲ့ ပါတီေတြက (၅၃) ေနရာရွိ တယ္။ အဲဒီေတာ့ (၅၃) အမတ္နဲ႔ (၉၀) အမတ္ၾကားမွာ သူတုိ႔ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း အသစ္အတြက္ ကစားရမယ့္ ေနရာ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ျပည္နယ္အလိုက္၊ တုိင္းအလိုက္ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ရွိတာက ခ်င္းျပည္နယ္မွာဆိုရင္ (၁၁) ေနရာ နဲ႔ (၁၃) ေနရာဆုိေတာ့ အနီးကပ္ဆံုး ျဖစ္ တယ္။ ဟုိဘက္က လူတေယာက္ေယာက္က ဒီဘက္ေျပာင္းလိုက္ရင္ (၁၂ - ၁၂) ျဖစ္သြားေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ခ်လုိ႔မရဘူး။

အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ေျပာေနတာ အခုန ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကေန အေရြးခံေနရတဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္ အမတ္ေတြ အမ်ားႀကီးက ေနာက္ (၅) ႏွစ္ေနာက္ပုိင္းမွာ ျဖစ္လာမယ့္ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းကို ၾကည့္လို႔ ရွိရင္ သူတုိ႔မွာ ဘက္ေျပာင္းႏိုင္တဲ့ အလားအလာရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ျပည္နယ္ေတြထဲမွာ ၾကည့္လိုက္မယ္ဆုိရင္ ေစာေစာက စာရင္းဇယားေတြ အရဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ ႔ ေျပာပိုင္ဆိုပိုင္ခြင့္ အမ်ားဆံုးရမယ့္ ျပည္နယ္က -

ခ်င္းျပည္နယ္ ျဖစ္မယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္က (၂၁) နဲ႔ (၂၆)။ ခ်င္းျပည္နယ္က (၁၂) နဲ႔ (၁၃) ဆုိေတာ့ အခ်ဳိးအစားနဲ႔ တြက္လုိ႔ရွိရင္ ခ်င္းျပည္နယ္က အမ်ားဆံုး။ ဒုတိယအလိုက္က ရခိုင္ျပည္နယ္။ ၿပီးေတာ့ တတိယက ရွမ္းျပည္နယ္ျဖစ္မယ္လို႔